Enjoy life

Voor je buurt

Voordekunst kenden we al. Crowdfundig is hot en happening. Als we met zijn allen iets leuks ondersteunen, dan komt het er ook. Dat is de gedachte erachter. En nu is er dan ook: Voorjebuurt.nl. Een nieuw crowdfunding platform, jawel, voor buurt-initiatieven. En ook voor jouw buurt dus! Mooi initiatief maar nu nog wel buurten, buiten Amsterdam, die er gebruik van gaan maken...

Nationaal plakboek

En, weet jij al wat je in elkaar gaat knutselen voor het Nationaal Plakboek? Langzamerhand kom ik al in Oranje sferen en hoewel ik het breiden van de koninklijke familie wat ver vind gaan... . Vind ik stiekem het iniatief van het Nationaal Comité Inhuldiging best heel aardig. Onder het mom: dat de troonswisseling een geweldig moment is om onze verbondenheid te vieren. Het een dag is van overdracht tussen generaties en daarmee een schakel tussen verleden en toekomst. Willen ze dat 30 april 2013 ons bewust maakt van een gedeeld verleden, maar  ook dat het een mooie aanleiding is om vooruit te kijken. Om stil te staan bij de gezamenlijke toekomst van Nederland. Waar dromen wij van als het gaat om onze toekomst? Wat voor land wensen wij onze nieuwe Koning en Koningin en prinses Beatrix toe? Wat wil je voor je buurt? Voor je kinderen of voor jezelf? Hoe ambitieus moeten we zijn? Dus nodigen ze iedereen uit die ideale toekomst te verbeelden. De vorm is vrij. Het mag een wens zijn, een gedicht, een film, een muziekstuk, een uitvoering, een tekening, een verhaal of beeldhouwwerk. Zo ontstaat een staalkaart van dromen, ambities en hoop voor Nederland. Inspireer andere met "jouw droom voor ons land". Want dromen houden je in beweging, dat  geeft energie, dat maakt dat je zin hebt in vandaag en in de dag van morgen. En ik, ik ben benieuwd wat jouw droom is...

Dromen

Waarom jongeren prikkelen. Omdat dromen belangrijk zijn. Of noem het ‘een doel  hebben’, wensen, een verlangen, een ideaal hebben, welke naam je er ook aan wilt geven. Je hebt een idee, en wilt daarmee iets in je eigen leven of dat van anderen bereiken. Dromen houdt je in beweging, dat  geeft energie, dat maakt dat je zin hebt in vandaag en in de dag van morgen. Maar dan? Dan heb je een droom of een ideaal, misschien klein, of heel groots. De meest voor de hand liggende vraag die je dan krijgt, is meestal: maar hoe doe je dat dan? Hoe krijg je dat voor elkaar? Lukt dat wel? Een verkeerde vraag. En jammer dat (vaak) volwassen die aan kinderen stellen. Omdat het een vraag is die snel leidt tot: ik weet het niet, onhaalbaar, en oudere daarna zeggen wees toch realistisch, ga toch over tot de orde van de dag, dat lukt toch nooit. Kan je niet beter vragen: wie ken ik allemaal die al eens deze droom hadden hadden en het gelukt is om dat idee/wens/doel waar te maken? Zij weten als geen ander hoe ze dat gedaan hebben en willen dat graag vertellen. Zij zijn immers blij en trots op wat ze voor elkaar hebben gekregen. Uit die verhalen kan je leren, en inspiratie krijgen over hoe jij zelf verder komt met je eigen idee.En wat is nou mooier dan met jongeren onder elkaar ideeën uit te wisselen, en verhalen en ervaringen te delen om samen in beweging te komen? En dat is precies waar TED om gaat: Ideas Worth Spreading, Ideas Worth Doing. En de TEDxYouth Events over de hele wereld bewijzen dat er veel wijsheid, talent en ideeën zijn bij jongeren. De jeugd heeft de toekomst, zo wordt gezegd. Laten we ze dan ook het podium geven en kansen creëren om samen die toekomst te maken. In Amsterdam, Delft en Brabant komen jonge denkers, dromers en doeners van Nederland al bijelkaar

Naast dit iniatief zijn er gelukkig meer, denk maar een project 'Toppers bij jou op school' Ze vertellen leerlingen over (top)sport en wat je moet doen om dat te bereiken.

Laat kinderen elkaar dus onderling inspireren, haal ze uit hun comfortzone en vertrouwde omgeving, laat ze kennis maken met de 'wereld' en laat ze verhalen van andere horen. Dan hopelijk hoef ik op de sportclub niet meer getuigen te zijn van volwassen die de olympische droom van een jeugdsporter onhaalbaar vinden. En tijdens het doeproject bij mij zoontje op school, een presentatie maken over jezelf, hopelijk niet meer aan te horen bij de vragen: "vertel iets over waar je goed in bent, talent voor hebt, wat is je (toekomst)droom?" Dat hij/zij nergens goed in is en geen droom heeft.

Mutsjes breien voor een goed doel

Save the Children roept het Nederlands publiek op om hun betrokkenheid te tonen bij de toekomst van kinderen, door een mutsje te breien en een euro te doneren. De mutsjes en het gedoneerde geld zijn bestemd voor kinderen in Centraal-Azië. Want je zult immers maar geboren worden in een arm land als Tajikistan of Kirgizië. Veel kinderen hebben er geen toekomst, simpelweg omdat ze officieel niet bestaan. Ouders doen geen aangifte van de geboorte van hun baby, waardoor ze geen toegang hebben tot medische zorg, onderwijs en bescherming. Voor baby’s is toegang tot medische zorg juist essentieel om de eerste jaren te overleven. Save the Children zorgt ervoor dat ouders hun pasgeborene wel registreren. Zo geven we de kinderen een paspoort voor hun toekomst. Het mutsje is een prachtig kraamcadeau. En heel nuttig: want het wordt in Centraal-Azië ’s winters ijskoud. Veel lichaamswarmte gaat verloren via het hoofdje, dus een mutsje beschermt pasgeboren baby’s tegen onderkoeling, luchtweginfecties en longontsteking. De brei-actie voor Centraal-Azië is een herhaling van de brei-actie uit 2010. Toen ontvingen ze ruim 200.000 mutsjes voor pasgeborenen in India. Ook dit jaar is de betrokkenheid voor de actie alweer overweldigend. Honderden basisscholen breien mee, net als zorginstellingen, breiwinkels, bedrijven en duizenden particulieren. Iedereen kan meedoen, jij dus ook: ze hebben eenvoudige breipatronen die zelfs de meest ongeoefende handen kunnen fabriceren. Kijk voor alle informatie op hun speciale brei-pagina's.

Inner feeling

 

"In de bekroonde documentaire Children Full of Life, zie je een vierde-klas op een basisschool in Kanazawa, ten noordwesten van Tokio, lessen leren over compassie van hun leraar, Toshiro Kanamori. Hij vraag ieder kind ​​ om hun ware innerlijke gevoelens schrijven in een brief, en laat deze voorlezen het voor de klas. Door het delen van hun leven, beginnen de kinderen het belang van de zorg voor hun klasgenoten te realiseren." Bijzonder.

Nuttige dagen

Er kan nog geen dag voorbij gaan of er is wel weer een "dag van", als die dag niet toevallig valt in een "week van". Daarbij kan er ook nog rekening gehouden worden met een "maand van", die weer deel uitmaakt van een "jaar van"... En vandaag is het Vaderdag en moeten mannen verplicht leuke dingen gaan doen... . Afgelopen woensdag was het buitenspeeldag. Hutten bouwen, vissen, racen met slakken, brandnetelsoep koken in een ketelookpan. Zomaar wat ingrediënten van de buitenspeeldag in Vianen, de gemeente waar ik woon. BSOwijs, het WNFen de Bewonersorganisatie Monnikenhof hielden diverse activiteiten, die allen komen van de lijst met vijftig dingen die je moet doen voor je twaalfde in plaats van op je vijfenveertigste, dus dat is wat ik noem nog eens een nuttige dag om te onthouden of beter, gewoon iedere dag, jong en oud, lekker naar buiten dan zijn dergelijke 'verplichte' dagen helemaal niet nodig! 

Het leven is helemaal niet leuk

Jaahh, fijn eindelijk een 'depressieve' copywriter in een tijd waarin we alles maar 'leuk' moeten vinden! Want zal ik je eens wat vertellen... het leven is helemaal niet leuk..., het kent alleen mischien wat leuke momenten en dat is de keiharde realiteit van het leven.

Wabi Sabi

De Japanse term Wabi Sabi betekent ‘de schoonheid van de imperfectie’. Wabi sabi staat eigenlijk voor een ‘belevingswereld’. Ja ik weet het, dat klinkt weer behoorlijk vaag, maar toch zijn de meeste uitingen van wabi sabi juist concreet. Het zijn vormen, voorwerpen uit de natuur, kunstuitingen, etc.. Het woord ‘wabi’ staat voor een manier van leven waarbij we ons eenvoudig, niet materialistisch, bescheiden, waarderend en bedachtzaam opstellen. En de term ‘sabi’ kan worden gebruikt voor alles wat vergankelijkheid vertegenwoordigt. Sabi staat voor het vlieden van de tijd, heeft zelfs iets melancholisch. De woorden samen betekenen dus zoiets als ‘op een eenvoudige manier leven in de tijd die voorbij gaat’. De Amerikaanse Japanoloog Leonard Koren beschrijft wabi sabi als het tegenovergestelde van het westerse schoonheidsideaal dat gericht is op het monumentale, het spectaculaire of blijvende. ‘Wabi sabi vind je niet in de natuur op momenten van bloei en overdaad, maar juist op momenten van teruggang en soberheid.  Wabi sabi gaat niet over schitterende bloemen, majestueuze bomen of meeslepende landschappen, het gaat veeleer over het kleine en verborgene, het weifelende en vergankelijke; dingen zo subtiel en voorbijgaand dat ze onzichtbaar zijn voor de alledaagse blik.’ Juist nu is dat mijns inziens mischien wel het perfecte antwoord op onze 'perfecte' westerse design-samenleving...!? Interesant!

Munitie

Vandaag is is er weer eens een nucleaire top waaraan 50 regeringsleiders deelnemen. Het gastland zegt een Noord-Koreaanse raket neer te halen, China knijpt volgens Amerika een oogje dicht als het aankomt op dreiging vanuit Pyongyang, Barack Obama wil minder Russische kernwapens en in Nederland... hebben we Petten... . Mischien wordt het weer eens tijd dat we 'Ban de Bom' gaan afstoffen!? Het 'Ban de Bom' symbool werd in 1957 ontworpen voor de eerste Aldermaston mars tegen atoomwapens. De ontwerper, Gerald Holtom, herinnert zich: "Ik tekende mijzelf - als wanhopige enkeling - met de handen, palmen naar buiten en naar beneden uitgestrekt op de manier van Goya's boer voor het vuurpeloton. Ik bracht de tekening terug tot lijnen en trok er een cirkel omheen. Het leek eerst belachelijk, zo'n klein dingetje...". Het symbool heeft de semafoor signalen voor de letters N en D in zich. Deze staan voor Nuclear Disarmament, atoomontwapening. Holtom realiseerde zich dat het teken op z'n kop de levensboom kon voorstellen, een symbool van hoop en herrijzenis en ook het semafoorsignaal voor de letter U van unilateral (eenzijdig). We zijn inmiddels 55 jaar verder en het het teken dat zich over de hele wereld als een symbool van vrede en ontwapening verspreide, kan wel weer wat extra 'munitie' gebruiken... .

The Mind is a Muscle

Gisteren vond er wel een hele speciale boekpresentatie plaats in Pakhuis de Zwijger te Amsterdam. Niet alleen bijzonder (voor mij dan) omdat ik de hoofdpersoon, Huub ken. Maar ook omdat ik weet dat wat hij (be)denkt, bijzonder en vooral anders is en een lekker creatief persoon is om mee samen te werken. Bij Huub is geconstateerd dat hij leid aan de spierziekte ALS. Toen hij dit hoorde besloot hij direct om het ziekteproces en de ingreep daarvan op het leven van zijn gezin in beeld vast te leggen. Tegelijk vroeg hij 26 bekende collega’s om hem te fotograferen en daarmee hun visie te geven op wat er met hem, zijn leven en zijn gezin gebeurt. Het resultaat is een adembenemend dubbelproject, The Mind is a Muscle, bestaande uit het intieme fotodagboek van het ziekteverloop, vastgelegd door Huub, zijn vrouw Marije en hun zoon. Dit unieke, indringende en aangrijpende project is nu uitgewerkt in een fotoboek en tentoonstelling, samengesteld door Erik Kessels en Anthon Beeke. Het dagboek vind je op http://www.huubvanderput.com/. De tentoonstelling is te bewonderen tot en met 6 april 2012 in Fotogalerie In de Gewelven, Kunstkasteel te Woerden en het boek is vanaf heden te koop bij Home of art books. Mijn exemplaar heb ik net online afgerekend maare ... zonder 'handtekening' nu, omdat ik gisteren helaas niet bij de boekpresentatie kon zijn. Huub, die hou ik dus nog tegoed van je... .