Toen ik ongeveer 20 jaar geleden, thuis voor het eerst op internet surfte, ging er letterlijk een wereld voor mij open. Ik vond en vind het nog steeds fantastisch dat je ongeacht waar je bent, 24 uur per dag kan communiceren met de andere kant van de wereld. Het overstijgt tijd, plaats en complexiteit. Het geeft vrijheid in informatie delen, in de breedste zin van het woord. Met de 'memo ‘Internet dichtbij of ver weg’?, die ik schreef in 1994 voor het bedrijf waar ik voor werkte, was ik er van overtuigt dat internet je denken en doen veranderd, internet veranderd de wereld niet maar het is wat mensen er mee doen. Inmiddels staat mijns inziens die 'vrijheid' al zeer ter discussie, haaks op wat er met mensenrechten gebeurt op dit ogenblik in de wereld, er zijn te veel tegenstellingen (maar daar later eens meer over). Betreft dat 'doen' heeft een recent boek mij zeer getriggerd. Sinds twee jaar geef ik op de school van mijn zoontje 'doelessen' aangaande nieuwe media. Ik vind het belangrijk dat kinderen de computer zien als middel en ook zo gebruiken om te komen tot hun doel (en niet als tijdverdrijf gebruiken). Computers en internet zijn inmiddels zo verweven in onze maatschappij dat ICT-vaardigheden en mediawijsheid in het onderwijs niet meer mogen/kunnen ontbreken. Maar daar alleen mee kom je er mijns niet mee. Creativiteit, innovatie, kritisch denken, problemen oplossen, communicatie, samenwerking, aanpassingsvermogen, leiderschap, productiviteit, sociale, culturele vaardigheden en kennis opbouwen zijn net zo en misschien nog wel belangrijker en dat allemaal leer je niet in je eentje achter een beeldscherm. Want om bijvoorbeeld goed te kunnen googlen heb je kennis nodig, je hersenen moeten ontwikkeld zijn en die kennis bevatten om iets juist op te zoeken en te begrijpen/interpreteren. Kinderen leren van de werkelijkheid, echte ervaringen, direct contact met mensen. Mooi woord waar mijn Dans & Doe collega Nelien laatst mee aankwam is embodiment (of cognition), het fysieke aspect van het denken, iets waar we zeker bij Dans & Doe ook mee bezig zijn. Want aangetoond is dat als je niet met je handen/lichaam leert, je een derde van je hersenen niet gebruikt, als je er later over nadenkt. Niet dat we met onze handen denken, maar de hersenen, met al die onderdelen en elk hun eigen taak worden niet volledig gebruikt als we bewegingsloos achter een scherm blijven zitten. En daar zit mijns inziens zeker wat in, want waarom zou je iets onthouden, als je het vanaf elke plek op de wereld, 24 per dag weer kan opzoeken... . Het boek Digitale dementie en bovenstaande rapportage zet je zeker aan tot nadenken, in ieder geval bij mij en heb er nieuwe (media) wijsheid bij!