Toen ik ongeveer 20 jaar geleden, thuis voor het eerst op
internet surfte, ging er letterlijk een wereld voor mij open. Ik vond en vind
het nog steeds fantastisch dat je ongeacht waar je bent, 24 uur per dag kan
communiceren met de andere kant van de wereld. Het overstijgt tijd, plaats en
complexiteit. Het geeft vrijheid in informatie delen, in de breedste zin van
het woord. Met de 'memo ‘Internet dichtbij of ver weg’?, die ik schreef in
1994 voor het bedrijf waar ik voor werkte, was ik er van overtuigt dat
internet je denken en doen veranderd, internet veranderd de wereld niet maar
het is wat mensen er mee doen. Inmiddels staat mijns inziens die 'vrijheid' al
zeer ter discussie, haaks op wat er met mensenrechten gebeurt op dit ogenblik
in de wereld, er zijn te veel tegenstellingen (maar daar later eens meer
over). Betreft dat 'doen' heeft een recent boek mij zeer getriggerd. Sinds twee
jaar geef ik op de school van mijn zoontje 'doelessen' aangaande nieuwe media.
Ik vind het belangrijk dat kinderen de computer zien als middel en ook zo
gebruiken om te komen tot hun doel (en niet als tijdverdrijf gebruiken).
Computers en internet zijn inmiddels zo verweven in onze maatschappij dat
ICT-vaardigheden en mediawijsheid in het onderwijs niet meer mogen/kunnen
ontbreken. Maar daar alleen mee kom je er mijns niet mee. Creativiteit,
innovatie, kritisch denken, problemen oplossen, communicatie, samenwerking,
aanpassingsvermogen, leiderschap, productiviteit, sociale, culturele
vaardigheden en kennis opbouwen zijn net zo en misschien nog wel belangrijker
en dat allemaal leer je niet in je eentje achter een beeldscherm. Want om
bijvoorbeeld goed te kunnen googlen heb je kennis nodig, je hersenen moeten
ontwikkeld zijn en die kennis bevatten om iets juist op te zoeken en te
begrijpen/interpreteren. Kinderen leren van de werkelijkheid, echte ervaringen,
direct contact met mensen. Mooi woord waar mijn Dans & Doe collega Nelien
laatst mee aankwam is embodiment (of cognition), het fysieke aspect van het
denken, iets waar we zeker bij Dans & Doe ook mee bezig zijn. Want aangetoond
is dat als je niet met je handen/lichaam leert, je een derde van je hersenen
niet gebruikt, als je er later over nadenkt. Niet dat we met onze handen
denken, maar de hersenen, met al die onderdelen en elk hun eigen taak worden
niet volledig gebruikt als we bewegingsloos achter een scherm blijven zitten.
En daar zit mijns inziens zeker wat in, want waarom zou je iets onthouden, als
je het vanaf elke plek op de wereld, 24 per dag weer kan opzoeken... . Het boek
Digitale dementie en bovenstaande rapportage zet je zeker aan tot nadenken, in
ieder geval bij mij en heb er nieuwe (media) wijsheid bij!